فرش‌فروشی که به خریدار تخفیف می‌دهد، ضرر نمی‌کند
آلبرت بینیناچویلی، استاد مهمان دانشگاه کلمبیای آمریکاست. سرباز ارتش شوروی در جنگ افغانستان و کارمند سابق سفارت شوروی در ایران در حاشیه کنفرانس خلیج فارس درباره روابط ایران و آمریکا پای گفت‌و‌گوی «تابناک» نشست.
آلبرت بینیناچویلی، استاد مهمان دانشگاه کلمبیای آمریکاست. سرباز ارتش شوروی در جنگ افغانستان و کارمند سابق سفارت شوروی در ایران در حاشیه کنفرانس خلیج فارس درباره روابط ایران و آمریکا پای گفت‌و‌گوی «تابناک» نشست.
وی در ارتباط با اعلام آمادگی اخیر مقامات آمریکایی برای آغاز گفت‌و‌گو با ایران گفت: ما می‌دانیم در این اواخر در روابط ایران و آمریکا، تغییر و تحولاتی انجام می‌گیرد. هرچند تا به امروز نمی‌توانیم یک نتیجه عملی را از این تحولات ببینیم، دست‌کم نقطه مثبت آن این است که ما به جای یک رکود کامل ـ که متأسفانه در این روابط بوده است ـ شاهد نوعی پویایی جدید در روابط ایران و آمریکا هستیم.
امروز شاهد مناقشه ایران و آمریکا بدون روابط هستیم، اما آمریکاییها در سطح بسیار بالا در حد جو بایدن، معاون رئیس جمهور آمریکا، پیشنهادی در کنفرانس امنیتی مونیخ مطرح کردند. این پیشنهاد در مورد امکان یک دیدار مستقیم با سران دولت جمهوری اسلامی است، هر چند وی اشاره نکرده با چه کسی انجام خواهد شد، ولی به هر حال، پیغام آمریکا روشن است.
وی درباره محتوای پیشنهاد بر این باور است، تشخیص این که آیا این تنها یک حرکت دیپلماتیک و سیاسی است یا محتوای قوی‌تری دارد، نیازمند مرور زمان است، چرا که تا امروز از این پیشنهاد سوءاستفاده‌های تبلیغاتی شده و رسانه‌های آمریکایی تلاش می‌کنند آن را آماده نبودن ایران برای تماس مستقیم با آمریکا قلمداد کنند.
بینیناچویلی در مورد راه برقراری روابط دو‌جانبه می‌گوید: در ایران نگاهی است که بر مبنای آن، زیربنای لازم برای برگزاری چنین مذاکراتی وجود ندارد، ولی باید دید این نوعی زمینه‌چینی دیپلماتیک ایران است یا موضع اصلی تهران است!
در واقع باید گفت، موضع ایران آمیخته‌‌ای از دو رویکرد است. مثلا چند روز پیش در اخبار دیدم که آقای خزاعی، نماینده ایران در سازمان ملل با دید بسیار مثبت درباره پیشنهاد آمریکا سخن گفته بود، ولی در صفحه بعد، آقای نقدی رئیس سازمان بسیج مستضعفان اعلام کرده بود که هیچ راهی برای مذاکره ایران و آمریکا نیست. در واقع دو گروه مخالف و موافق روابط وجود دارند و این وضعیت دقیقا شبیه آن چیزی است که در آمریکا برای مذاکره وجود دارد. این نشانه همین دو رویکرد متفاوت است و از سوی دیگر، می‌توان گفت این رویکرد نوعی زمینه چینی برای ایجاد مذاکره است.
به طور کلی می‌توان گفت، این گونه پویایی دیپلماتیک، بهتر از رکود کامل در روابط دو جانبه است و حتما نشان دهنده آمادگی طرفین است و اینکه این تلاش تا چه اندازه موفقیت‌آمیز خواهد بود، مورد علامت سؤال است، ولی به قول معروف جوینده مذاکره یابنده مذاکره است!
وی درباره بهبود روابط ایران و آمریکا اذعان داشت، می‌توان گفت حتی اروپایی‌ها از روابط بین ایران و آمریکا استقبال می‌کنند. در واقع اروپایی‌ها بیشتر از آمریکاییها استقبال می‌کنند، چرا که در شرایط بهبود روابط آمریکا و ایران، برنده اصلی اروپا خواهد بود، زیرا ساختار اقتصاد اروپا بیشتر به صادرات بستگی دارد، ولی اقتصاد آمریکا به نوعی خودکفا و حجم اقتصادی داخلی بسیار است؛ بنابراین، هنگامی که آمریکا تحریم‌های زیادی را بر ایران تحمیل می‌کند و اروپا مجبور به پیروی از آمریکا ست، طبیعتا این ضربه بیشتری به اقتصاد اروپا می‌رساند. ولی در صورت بهبود روابط و کاهش تحریم‌ها، اروپایی‌ها برنده اصلی خواهند بود و اقتصاد اروپا را از بحران خارج کند.
وی در خصوص مذاکرات میان ایران و گروه ۵+ ۱ گفت: امیدوارم که این مذاکرات منجر به تفاهم و کاهش تحریم‌ها شده و نشانه بهبود روابط شود.
بینیناچویلی در پایان خاطر‌نشان کرد، هر گونه پیشرفت در روابط ایران و آمریکا می‌تواند از راه «گذشت متقابل» باشد. البته این گذشت به معنای سستی و عقب‌نشینی نیست، بلکه آمادگی برای رسیدن به هدف معین و بازی برد برد است؛ مثلا فرش‌فروشی که برای فروش فرش خود به خریدار تخفیف می‌دهد اما این تخفیف به معنای ضرر نیست.
امروز شاهد مناقشه ایران و آمریکا بدون روابط هستیم، اما آمریکاییها در سطح بسیار بالا در حد جو بایدن، معاون رئیس جمهور آمریکا، پیشنهادی در کنفرانس امنیتی مونیخ مطرح کردند. این پیشنهاد در مورد امکان یک دیدار مستقیم با سران دولت جمهوری اسلامی است، هر چند وی اشاره نکرده با چه کسی انجام خواهد شد، ولی به هر حال، پیغام آمریکا روشن است.
وی درباره محتوای پیشنهاد بر این باور است، تشخیص این که آیا این تنها یک حرکت دیپلماتیک و سیاسی است یا محتوای قوی‌تری دارد، نیازمند مرور زمان است، چرا که تا امروز از این پیشنهاد سوءاستفاده‌های تبلیغاتی شده و رسانه‌های آمریکایی تلاش می‌کنند آن را آماده نبودن ایران برای تماس مستقیم با آمریکا قلمداد کنند.
بینیناچویلی در مورد راه برقراری روابط دو‌جانبه می‌گوید: در ایران نگاهی است که بر مبنای آن، زیربنای لازم برای برگزاری چنین مذاکراتی وجود ندارد، ولی باید دید این نوعی زمینه‌چینی دیپلماتیک ایران است یا موضع اصلی تهران است!
در واقع باید گفت، موضع ایران آمیخته‌‌ای از دو رویکرد است. مثلا چند روز پیش در اخبار دیدم که آقای خزاعی، نماینده ایران در سازمان ملل با دید بسیار مثبت درباره پیشنهاد آمریکا سخن گفته بود، ولی در صفحه بعد، آقای نقدی رئیس سازمان بسیج مستضعفان اعلام کرده بود که هیچ راهی برای مذاکره ایران و آمریکا نیست. در واقع دو گروه مخالف و موافق روابط وجود دارند و این وضعیت دقیقا شبیه آن چیزی است که در آمریکا برای مذاکره وجود دارد. این نشانه همین دو رویکرد متفاوت است و از سوی دیگر، می‌توان گفت این رویکرد نوعی زمینه چینی برای ایجاد مذاکره است.
به طور کلی می‌توان گفت، این گونه پویایی دیپلماتیک، بهتر از رکود کامل در روابط دو جانبه است و حتما نشان دهنده آمادگی طرفین است و اینکه این تلاش تا چه اندازه موفقیت‌آمیز خواهد بود، مورد علامت سؤال است، ولی به قول معروف جوینده مذاکره یابنده مذاکره است!
وی درباره بهبود روابط ایران و آمریکا اذعان داشت، می‌توان گفت حتی اروپایی‌ها از روابط بین ایران و آمریکا استقبال می‌کنند. در واقع اروپایی‌ها بیشتر از آمریکاییها استقبال می‌کنند، چرا که در شرایط بهبود روابط آمریکا و ایران، برنده اصلی اروپا خواهد بود، زیرا ساختار اقتصاد اروپا بیشتر به صادرات بستگی دارد، ولی اقتصاد آمریکا به نوعی خودکفا و حجم اقتصادی داخلی بسیار است؛ بنابراین، هنگامی که آمریکا تحریم‌های زیادی را بر ایران تحمیل می‌کند و اروپا مجبور به پیروی از آمریکا ست، طبیعتا این ضربه بیشتری به اقتصاد اروپا می‌رساند. ولی در صورت بهبود روابط و کاهش تحریم‌ها، اروپایی‌ها برنده اصلی خواهند بود و اقتصاد اروپا را از بحران خارج کند.
وی در خصوص مذاکرات میان ایران و گروه ۵+ ۱ گفت: امیدوارم که این مذاکرات منجر به تفاهم و کاهش تحریم‌ها شده و نشانه بهبود روابط شود.
بینیناچویلی در پایان خاطر‌نشان کرد، هر گونه پیشرفت در روابط ایران و آمریکا می‌تواند از راه «گذشت متقابل» باشد. البته این گذشت به معنای سستی و عقب‌نشینی نیست، بلکه آمادگی برای رسیدن به هدف معین و بازی برد برد است؛ مثلا فرش‌فروشی که برای فروش فرش خود به خریدار تخفیف می‌دهد اما این تخفیف به معنای ضرر نیست.
نظر شما :