گفتگو با خانم سهیلا دوست محمدی رتبه دوم هفتمین المپیاد ملی فرش در گرایش مرمت

گفتگو از زهره افضلی پور

سهیلا دوست محمدی دانشجوی کارشناسی فرش در گرایش بافت و مرمت دانشکده هنر دانشگاه سمنان است که در هفتمین المپیاد ملی فرش در کرمان رتبه دوم کشوری را درگرایش مرمت به خود اختصاص داد. او متولد و ساکن سمنان است و جزء علاقه مندترین دانشجویانی است که از ابتدا و با شناخت کامل از فرش، پای در این رشته دانشگاهی گذاشته است. هرچند که دیپلمش در رشته ریاضی است اما از مهرماه سال 88 دوره کارشناسی را آغاز نموده و در حال حاضر دانشجوی ترم آخر می باشد.

خوب من قبل از اینکه وارد دانشگاه شوم با رشته فرش آشنا بودم و در خانه دار قالی داشتم و فرش می بافتم.ب ا علاقه خودم و تشویق های بسیار همسرم وارد این رشته دانشگاهی شدم و بعد از ورود به این رشته هم با تلاش اساتید خوبی که داشتیم علاقه من صدچندان شد وبا شناخت بیشتر و همچنین باوجود اساتید خوب از جمله استاد محمود حاجی نصیری گرایش بافت و مرمت را انتخاب کردم.

-انگیزه شما برای شرکت در این دوره از المپیاد چی بوده؟

من سال قبل هم در المپیاد حضور داشتم در بخش عملی نمره خوبی کسب کردم اما در بخش تئوری نتوانستم امتیاز کافی را بدست بیاورم و متأسفانه موفق به کسب مقام نشدم، وقتی امسال دوباره برای المپیاد انتخاب شدم، با اعتمادی که به کار عملی خودم داشتم، حس کردم میتوانم با کمی مطالعه سطح علمی خودم را برای بخش نظری ارتقاء دهم و امید به کسب مقام داشته باشم به همین دلیل با انگیزه بیشتری در این دوره از المپیاد شرکت کردم.

-پس حدس میزدید که جزء افرادی باشید که مقام کسب کنند؟

تا روز آخر یعنی روز قبل از آزمون بله، ولی روز آزمون چون از سرکار خودم بلند نشدم و کار بقیه را ندیدم، حس میکردم کار بچه ها از من جلوتراست و علیرغم اینکه به سوالات علمی خوب پاسخ داده بودم ولی دقیقاً نمیدانستم که در بخش تئوری چکار کردم و به همین خاطر فکر میکردم احتمال دارد رتبه سوم از آن من بشود .

-سطح این دوره المپیاد چطور بود؟

نسبت به پارسال خیلی سخت تر شده بود، بچه های شرکت کننده معتقد بودند که سوال های تئوری خیلی سخت بوده البته بنظر من اگر کسی مطالعه خوبی انجام داده بود میتوانست براحتی به سوالات جواب دهد. در بخش عملی، سختی کار به این خاطر بود که تعداد کارهای خواسته شده در آن بازه زمانی بسیار زیادتر از سال گذشته بود. پارسال ما چهار کار در یک روز انجام دادیم و امسال شش کار را باید در همان مقدار زمان انجام می دادیم به همین خاطر کمی فشرده تر از سال گذشته بود.

-فکر میکنید شخصی که در المپیاد شرکت میکند نسبت به افراد عادی باید چه فاکتورهای داشته باشد؟

خوب چنین فردی از لحاظ علمی باید چند پله نسبت به دانشجویان دیگر بالاتر باشد یعنی باید دانش فنی خود را در گرایشی که در آن شرکت میکند، افزایش دهد. کتاب های زیادی مطالعه کند. چون در المپیاد سوالاتی که مطرح میشود تخصصی است و همچنین داوطلب باید با اساتید خود بیشتر در ارتباط باشد و نکاتی که اساتید آموزش میدهند را چندین بار تمرین کند تا به قول معروف دستش قوی شود.برای مثال برای انجام آیتم ها ، زمان بگیرد که یک کار را در چه مدت زمانی می تواند انجام دهد. که قادر باشد در المپیاد مدیریت زمانی داشته باشد چون اگر نتواند زمان را کنترل نماید فرصت اضافه ای داده نخواهد شد و در نتیجه کار ناتمام میماند و امتیاز داوطلب کم خواهد شد علیرغم اینکه شاید شایستگی و تبحر لازم را هم داشته باشد.

-در این دوره المپیاد نحوه برخورد داورها و اساتید را چگونه ارزیابی کردید؟

در گرایش مرمت خیلی جو خوب و صمیمی ای در کارگاه حاکم بود، بچه ها بدون هیچ استرسی کار میکردند. و اگر داوطلبین به مشکلی برمیخوردند ، اساتید با روی باز به آنها کمک فکری و راهنمایی می رساندند. آقای اربابی که داور بودند اعتقاد داشتند که قرار نیست اینجا از کسی مچ گیری کنیم، هدف ما اینست که مهارت داوطلبان را در بازه زمانی تعیین شده محک بزنیم. فکر می کنم برای اساتید و داوران این مهم بود که چطور بهترین کار را انجام دهیم البته روش کار هم بسیار اهمیت داشت اما در نهایت کیفیت کار مد نظر بود.

-تفاوت این المپیاد با دوره قبل چه بود؟

همانطور که گفتم سطح علمی و تئوری از سال قبل بسیار بالاتر و جدی تر بود. و از نظر امکانات هم خیلی بهتر از دوره قبل بود برای مثال دوره قبل 4-5 ابزار در اختیارمان بود اما این دوره انواع چاقوها، انواع قیچی ها و حتی ابزارهایی که به ندرت مورد نیاز بود، به تعداد، تعبیه کرده بودند که در صورت احتیاج شرکت کنندگان براحتی بتوانند از آنها استفاده کنند.

برنامه ریزی این المپیاد هم نسبت به دوره قبل خیلی بهتر بود مثل: امور مربوط به پذیرش ،هماهنگی، وسایل نقلیه، زمان بندی و اطلاع رسانی برنامه ها و... از نظر رسیدگی فکر میکنم از دوره قبل خیلی بهتر بود کرمانی ها خیلی مهمان نوازی کردند، محیط هنرستان را برای ما بسیار عالی آماده و تزیین کرده بودند، افراد مستقر در محل برگزاری آزمون با لباس های زیبای محلی از ما استقبال کردند و با سوغاتی های کرمان از ما پذیرایی می کردند، امسال نسبت به سال گذشته که حین برگزاری آزمون پذیرایی خاصی صورت نگرفته بود، بسیار عالی بود و شرکت کنندگان خستگی کار را کمتر احساس کردند.

میزبانی کرمانی ها بسیار عالی بود .بسیار خونگرم و مهمان نواز بودند و این باعث شد که به ما بیشتر خوش بگذرد.

همانطور که گفتم در کارگاه ما جو خوبی حاکم بود. البته خیلی از بچه ها معتقد بودند که وقتی اساتید به همه کمک فکری می دهند، بین افرادی که کار بلدند و آنهایی که نمی دانند فرقی بوجود نمی آید. چون بعضی از بچه ها از ترم های پایین تر بودند یا گرایش اصلی خودشان نبود و بعضی آیتم ها را کار نکرده بودند. اما من معتقدم که توضیح دادن اساتید به هیچ کس لطمه ای وارد نمیکند چراکه این مهارت فرد است که تعیین کننده بهترین کار است و اینکه فرد پیچ و خم کار را بلد باشد و بتواند کاری با کیفیت عالی ارائه نماید.

-هنگامی که اسم شما را بعنوان نفر دوم اعلام کردند چه احساسی داشتید؟

خوب من چون کار خودم را با کار بقیه مقایسه نکرده بودم و هیچ پیش فرضی در ذهنم نداشتم و با توجه به اینکه کار بچه ها اکثراً در سطح خوبی بود، من خودم را برای رتبه سوم آماده کرده بودم و وقتی که نفر سوم را اعلام کردند ناامید شده بودم و فکر می کردم که اصلاً مقامی کسب نکرده ام . وقتی اعلام کردند نفر دوم از سمنان، خیلی ذوق زده شده بودم چون یک افتخاری برای دانشگاهم کسب کرده بودم و همچنین دوستان خودم را که بسیار به من امیدوار بودند و توقع کسب مقام را از من داشتند، شاد کردم.

-به نظر شما در المپیاد عدالت رعایت می شود؟

راستش این سوال سختی است و پاسخ دادن به آن سخت تر. ممکن است در ذهن مخاطب اینگونه تعبیر شود که چون مقام آورده می گوید عدالت رعایت شده است. وقتی من بعد از اعلام نتایج و به رسم ادب از استاد اربابی تشکر کردم ایشان به من گفتند:"ما فقط نمرات شرکت کنندگان را با هم جمع زدیم ". داوری ها بر اساس شماره بندی کارها صورت گرفت و به هیچ عنوان مشخص نبود کار چه شخصی است. و در انتهای آزمون وقتی همه کارها کنارهم جمع شد حتی شناسایی کار برای خود شرکت کننده هم دشوار بود.

به عقیده من داوری بر اساس شخص نبود بلکه براساس کارها بود. و مطمئن هستم که آزمون تئوری خیلی در امتیاز نهایی تأثیرگذار بوده است.من در دوره گذشته المپیاد، به امید کارعملی شرکت کرده بودم و برای بخش تئوری سرمایه گذاری نکرده بودم بعداز اختتامیه و اعلام نتایج به داوران مراجعه کردم تا از نمره خودم اطلاع پیدا کنم ،با دیدن مجموع نمرات متوجه شدم که کم کاری من در بخش تئوری باعث از دست دادن امتیازم شده.به همین خاطر دوستانی که اذعان به بی عدالتی دارند، یا در بخش تئوری و یا در بخش عملی نمره لازم را کسب نکرده اند.

نکته دیگر اینکه دو داور و یک ناظر هیأت ژوری را تشکیل می دادند که با این شرایط فکر نمیکنم جایی برای ناداوری باقی بماند.

-شما در المپیاد ششم هم حضور داشتید. به نظر شما در آن دوره هم عدالت رعایت شده بود؟

خوب دوره قبل خیلی متفاوت بود.بعضی از شرکت کنندگان دوره قبل شرط دانشجویی را داشتند اما از لحاظ سنی بسیار از ما بزرگتر بودند و باتجربه تر.طبیعتاً شخصی که سالها در بازار کار کرده تجربه، سرعت عمل، مهارت و فوت و فن های بیشتری نسبت به یک دانشجوی تازه کار دارد، ولی چون تنها گزینش دانشجو بودن است نمیتوانیم بگوییم عدالت بطور کامل زیر سوال رفته. چنانچه بسیاری از کارشناسان معتقدند اگربرای افراد باتجربه موارد ذکر شده را امتیاز قلمداد کنیم افراد جوانتر نیز از امتیاز جوانی و نیروی بیشتر برخوردارند. اما در این المپیاد همه شرکت کنندگان به لحاظ سنی و تجربی در یک سطح بودند و از این نظر نسبت به دوره قبل بهتر بود.

-پس شما معتقدید که تفکیک سنی یکی از راه های ارتقاء سطح المپیاد میباشد؟

نمیشود به این مورد به راحتی جواب داد،همانطور که می دانید از همه دانشگاههای سراسری، ،علمی کاربردی،آزاد،پیام نور و...شرکت کننده حضور دارد. فکر میکنم روش تدریس در دانشگاههای مختلف متفاوت است و اگر با این قضیه تخصصی تر برخورد شود نتیجه بهتری حاصل خواهد شد. و نکته دیگر اینکه اگر هر شخص در گرایش تخصصی خود شرکت کند چون با مهارت و دانش خویش سنجیده میشود پذیرفتن امتیاز نهایی برایش آسانتر خواهد بود.

-توصیه شما برای شرکت کنندگان در المپیاد هشتم چیست؟

کار را در هر دو بخش تئوری و عملی بسیار جدی بگیرند. نمرات المپیاد از جمع هر دو بخش حاصل می شود و سبک شمردن یکی از اینها در جمع بندی نهایی تأ ثیر گذار است. با اساتید مختلف در ارتباط باشند و روش های متفاوت را یاد بگیرند و در المپیاد هر روشی که کیفیت بالاتری دارد و زمان کمتری را صرف میکند به کار بگیرند. در طول برگزاری المپیاد تمرکز کافی داشته باشند و خونسردی خود را حفظ کنند و خود را از استرس و نگرانی بیهوده دور نگه دارند. فقط به این فکر باشند که کاری با کیفیت و کامل ارایه دهند. زمان بندی و کنترل زمان مهمترین نکته در طی آزمون عملی است که باید دوستان با تمرین قبلی خود را آماده کرده باشند.

-به عنوان یکی از برگزیدگان المپیاد هفتم از مسئولین چه انتظاری دارید؟

باتوجه به اینکه شش دوره المپیاد برگزار شده و مسئولین در هر دوره قول هایی به نفرات برتر داده اند اما متأسفانه هیچ یک عملی نشده است. اولین انتظاری که دارم اینست که المپیاد واقعاً المپیاد باشد. و فقط اسم المپیاد را باخود یدک نکشد. از برگزیدگان حمایت جدی شود. مثل همه المپیادهایی که در کشور برگزار میگردد و برای نفرات برتر در زمینه تحصیلات تکمیلی، معافیت از خدمت سربازی(برای آقایان) و... امکاناتی فراهم میشود. یا مثلاً مدرک معتبری به منتخبین ارایه شود که در داخل و خارج از کشور زمینه فعالیت مفید را به همراه داشته باشد.

اما در حال حاضر به گونه ایست که شرکت کنندگان تصور میکنند که فقط در یک مسابقه ساده شرکت کرده اند و نه چیزی بیشتر. به نظر من حتی مسئولین میتوانند سطح علمی المپیاد را بالاتر ببرند (سخت تر شود) اما مدرک معتبری به منتخبین ارایه کنند. نکته دیگر این که اگر در اختتامیه المپیاد کارنامه ای به داوطلبان داده شود که در جریان نمره آزمون علمی و کار عملی خود قرار گیرند حاشیه امنیت مناسبی برای خود المپیاد شکل خواهد گرفت کمااینکه حق مسلم شرکت کننده است که از نتیجه کارش آگاه شود.

خانم دوست محمدی از این که این فرصت را در اختیار ما گذاشتید سپاسگزاریم و برای شما از خداوند منان سلامتی و سربلندی را خواستاریم.

ممنونم در پایان دوباره از اساتید(به خصوص استاد محمود روفه گر و استاد محمود حاجی نصیری) ودوستانم که مشوق من بوده اند کمال تشکر را دارم .